Σχόλιο: «Αποστασίες» πάσης φύσεως

Του Κωστα Ιορδανιδη
Στον αδυσώπητο αγώνα διαδοχής της Νέας Δημοκρατίας ετέθη, ως ανεμένετο, από τους εσωκομματικούς αντιπάλους του κ. Αντώνη Σαμαρά το θέμα της «αποστασίας» του 1993, ασχέτως εάν τυπικώς δεν είχε ανατρέψει ο ίδιος τον τότε πρωθυπουργό κ. Κώστα Μητσοτάκη...

Υπενθυμίζεται απλώς ότι ο κ. Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα και παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα τον Οκτώβριο του 1992· ίδρυσε την Πολιτική Ανοιξη στις 30 Ιουνίου 1993, όταν η κοινοβουλευτική δύναμη της Ν.Δ. αριθμούσε 152 βουλευτές. Η προσχώρηση δύο άλλων βουλευτών στην Πολιτική Ανοιξη, στις αρχές Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους, οι οποίοι διατήρησαν τις έδρες τους –ως ανεξάρτητοι– ανάγκασε τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να προκηρύξει εκλογές τον Οκτώβριο.
Το θέμα, ωστόσο, δεν είναι ο κ. Σαμαράς ή η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά η «αποστασία», συχνό φαινόμενο στην ελληνική πολιτική ζωή και στο κόμμα που –υπό διάφορες ονομασίες– εκφράζει τη συντηρητική παράταξη. Ειδικότερα:
- Στα τέλη Φεβρουαρίου του 1958, οι Γεώργιος Ράλλης και Παναγής Παπαληγούρας παραιτούνται από τα υπουργικά τους αξιώματα, διαφωνήσαντες με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή λόγω του εκλογικού νόμου της ενισχυμένης αναλογικής που εισήγαγε ο τότε αρχηγός της ΕΡΕ, δίχως να προηγηθεί συζήτηση με μέλη της κυβερνήσεώς του. Τους ακολούθησαν 13 επί πλέον βουλετές. Το επιχείρημα των δύο υπουργών ήταν ότι του εκλογικού νόμου θα επωφελείτο η ΕΔΑ και δικαιώθηκαν. Ο Καραμανλής τους κατήγγειλε ως «αποστάτες»· επανήλθαν στην ΕΡΕ το 1961. Ουδείς ποτέ θεώρησε ότι ο Ράλλης και ο Παπαληγούρας ετέθησαν εκτός της συντηρητικής παρατάξεως.
- Το 1985, ο κ. Κωστής Στεφανόπουλος παραιτήθηκε από τη Ν.Δ. και ίδρυσε τη ΔΗΑΝΑ στην οποία προσεχώρησαν άλλοι εννέα βουλευτές του κόμματος που ηγείτο ο κ. Μητσοτάκης. Χαρακτηρίσθηκε διασπαστής και αποστάτης. Ωστόσο, τον Δεκέμβριο 1999, ο κ. Κώστας Καραμανλής εστήριξε την υποψηφιότητα του κ. Στεφανόπουλου για την προεδρία της Δημοκρατίας, με το επιχείρημα ότι προερχόταν από την «παράταξή μας».
- Το 1993, μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Καραμανλή, ο κ. Μητσοτάκης απέπεμψε τον κ. Σαμαρά για την τακτική του στο μακεδονικό ζήτημα, αλλά δεν άλλαξε την πολιτική του πρώην υπουργού του, διότι αυτό θα ήταν αντίθετο προς το αίσθημα της παρατάξεως.
Αντίθετα, κανείς από τους «αποστάτες» του 1965 δεν επανήλθε στην Ενωση Κέντρου του Γεωργίου Μαύρου ή στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, επειδή το εγχείρημά τους ήταν ασύμβατο με το αίσθημα της παρατάξεως του Κέντρου.
Αλλά όλα αυτά ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Οι υποψήφιοι και οι υποστηρικτές τους οφείλουν να δώσουν αποκλειστικά τη μάχη για το μέλλον. Εάν φυσικά έχουν κάτι να πουν περί αυτού.
kathimerini