Ζητείται νέα Μεγάλη Ιδέα

του Σταύρου Θεοδωράκη

Είναι λίγο σκληρό αλλά θα σας το πω. Πριν μερικά χρόνια μια φίλη μου έμαθε ότι έχει καρκίνο. Πήγε ανέμελη στο γιατρό για μια εξέταση ρουτίνας και μετά από 2-3 εβδομάδες της είπαν ότι έχει καρκίνο του μαστού. Κατέρρευσε. Πίστευε - όπως πιστεύουμε όλοι μας - ότι οι αρρώστιες πλήττουν πάντα τους άλλους και όχι εμάς. Η πρώτη της αντίδραση ήταν… άρνηση. ‘’Ο γιατρός είναι βλάκας’’, ‘’δεν κάνω τίποτα’’, ‘’δεν θα κόψω το στήθος μου για κανένα λόγο’’. Ο πανικός συνεχίστηκε μέχρι που πέρασε την πόρτα του Άγιου Σάββα. Εκεί μια σπουδαία γιατρός της τα εξήγησε όλα. Από το πότε θα πεθάνει αν δεν κάνει όλα αυτά που πρέπει, μέχρι πώς θα είναι η ζωή της αν κάνει όλα αυτά που πρέπει. Για να μην σας τα πολυλογώ μέσα σε μισή ώρα η φίλη μου αποφάσισε να γίνει η καλύτερη ασθενής. Έκοψε το τσιγάρο και 2-3 άλλες ‘’παρεκτροπές’’, μπήκε σε θεραπεία, έκανε επεμβάσεις και σήμερα απολαμβάνει τη ζωή όπως όλοι μας, αυτή λίγο σοφότερη αφού έμαθε ότι δεν είμαστε αθάνατοι και ότι για να σωθούμε πρέπει κάποιες φορές να εμπιστευθούμε αυτούς που μπορούν να μας σώσουν.

Πήγα χθες σε ένα ξέφωτο για να πετάξω χαρταετό και μετά σε ένα σπίτι για να φάμε και άκουγα: ‘’γιατί να μου κόψουν τα επιδόματα’’, ‘’γιατί να με φορολογήσουν όταν όλοι οι μεγάλοι κλέβουν’’, ‘’γιατί να συνεργασθώ όταν οι πολιτικοί μπαίνουν φτωχοί και βγαίνουν πλούσιοι’’, ‘’στους δικαστές θα κόψουν;’’, ‘’οι αργόσχολοι θα απολυθούν’’, ‘’τα κομματικά λαμόγια θα εξαφανισθούν;’’. Σωστά είναι όλα αυτά αλλά τι σημασία έχουν αν η κατάσταση είναι όντως τόσο τραγική όσο λέει ο Παπανδρέου και οι ξένοι;

Το πρώτο λοιπόν είναι να δεχτούμε ότι έχουμε την ασθένεια. Μετά να σιγουρευτούμε ότι επιλέξαμε τον σωστό γιατρό (και αν κανείς έχει καμιά καλή ιδέα, να ξαναφέρουμε τον Καραμανλή ας πούμε ή να συγκυβερνήσουν η Αλέκα με τον Αλαβάνο, να το πει) και τέλος το σημαντικότερο όλων είναι να μάθουμε τι θα κερδίσουμε αν κάνουμε την θεραπεία. Πως θα είναι ‘’αύριο’’ η ζωή μας. Και επί αυτού η αλήθεια είναι ότι ο Παπανδρέου δεν έχει πει πολλά πράγματα. Και όμως πρέπει. Οι ασθενείς, τα μικρά παιδιά και οι λαοί πρέπει να ξέρουν τι θα κερδίσουν στο τέλος μιας προσπάθειας. Ας ξεκαθαριστεί λοιπόν για ποια χώρα προσπαθούμε. Ποια ‘’νέα Μεγάλη ιδέα’’ έχουν αυτοί που μας κυβερνούν. Γιατί αν είναι η παλιά και θέλουμε να σώσουμε τη χώρα για να τα τρώμε μετά στους εξοπλισμούς, στους διορισμούς ημετέρων, στα έργα μιας άνισης ανάπτυξης και στα ‘’πάρτι’’ της εξουσίας, ίσως όντως να μην αξίζει να υποβληθούμε σε θυσίες.
protagon.gr