Η κόρη του χασάπη

 του Σταύρου Θεοδωράκη
Το είπα στο ραδιόφωνο και θέλω να το επαναλάβω, αυτή τη φορά αναλυτικά. Στο χωριό μου στην Κρήτη έχω ένα φίλο. Πολλούς έχω δηλαδή, αλλά για έναν θα σας μιλήσω. Για τον Σήφη. Φτωχό αγρότη που δεν πρέπει να έχει πάει σχολείο και που όταν δεν δουλεύει πίνει κούπες στα καφενεία. Ο κόσμος του αρχίζει και τελειώνει στα όρια της επαρχίας του. Άντε σε κανένα πανηγύρι να βάλει τα καλά του και να πάει στο Ρέθυμνος ή στα Σφακιά. Μέχρι εκεί.

Πέρυσι τον χειμώνα παντρεύτηκε μια ωραία κοπέλα,
χωριατοπούλα βέβαια από τις ελάχιστες που έχουν μείνει στα χωριά. Ένα παράξενο πράγμα. Τα ελληνικά χωριά έχουν άντρες και δεν έχουν γυναίκες. Τα κορίτσια από τo να γίνουν αγρότισσες και να περιμένουν να κλείσουν τα καφενεία για να δουν τους άντρες τους, βάζουν τα δυνατά τους, σπουδάζουν και φεύγουν τρέχοντας για τις πόλεις.

Το καλοκαίρι λοιπόν, ο Σήφης μου έκανε ένα παράπονο. Η γυναίκα του δεν είναι όσο σέξι θα ήθελε. ‘’Τι εννοείς σέξι ρε Σήφη;’’. ‘’Σέξι σαν και αυτές που δείχνει η τηλεόραση στα έργα’’. Κρατήθηκα και δεν του είπα ότι αυτές ‘’τα έχουν’’ με τον Κλούνει και τον Γεωργούλη και προσπάθησα να τον συνεφέρω. Δεν με καταλάβαινε και ως ύστατο επιχείρημα λίγο πριν χωριστούμε του είπα: ‘’Πρόσεξε Σήφη η επόμενη επιλογή σου είναι η χοντρή, κοντή κόρη του χασάπη’’. Η μόνη που έχει μείνει ελεύθερη στο χωριό γιατί προφανώς κανείς δεν την παίρνει κι ας έχει εξασφαλισμένο εσαεί το κρέας της ημέρας.

Όταν απομακρύνθηκα γέλασα με την αναίδειά μου αλλά ίσως να μην ήτανε και λάθος. Αφήστε που τον Σήφη μάλλον τον προβλημάτισα και έμεινε όρθιος να με κοιτάει αποσβολωμένος. Σκεφτόμενος προφανώς την κόρη του χασάπη να κόβει τον κιμά και να κατεβάζει με δύναμη τον μπαλτά στα πλευρά των ζώων. Και τις επόμενες μέρες δεν μου ξαναείπε ότι η γυναίκα του δεν είναι σέξι.

Ο Σήφης ήρθε ξανά στο μυαλό μου όταν άκουσα προχθές έναν αναλυτή να μεμψιμοιρεί για την διακυβέρνηση Παπανδρέου, βρίσκοντάς τα όλα, μα όλα, αρνητικά. Όχι ότι δεν μπορεί να βρει κανείς λάθη, αλλά το να βρίσκεις μόνο λάθη, πάει πολύ. Λες και είχαμε άλλη επιλογή τον Οκτώβριο και την αφήσαμε να περάσει. Δεν λέω για την ψήφο του καθενός. Λέω για την επιλογή του πρωθυπουργού. Η άλλη λύση ήταν να ξανακάναμε πρωθυπουργό τον Καραμανλή – σαν ανέκδοτο δεν ακούγεται;- ή να αναγκάζαμε το ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ και να επιλέγαμε μετά ανάμεσα στον Παπουτσή και τον Αλαβάνο.

Την τελευταία φορά που μου ήρθε στο νου ο Σήφης ήταν σήμερα το πρωί στη Σοφοκλέους. Παρακολουθούσα μια παρέα κακοκουστουμαρισμένων νεαρών που έβριζαν τους ‘’οίκους αξιολόγησης’’ και τους Ευρωπαίους. Όχι, δεν έλεγαν ότι δεν είναι σέξι, έλεγαν όμως ότι πρέπει να το σκεφτούμε σοβαρά μήπως και τους εγκαταλείψουμε. Να φύγουμε βρε αδελφέ και ‘’να συμμαχήσουμε με τον Καντάφι ή με τους Κινέζους εν ανάγκη, γιατί όχι’’. Σηκώθηκα, πλήρωσα και έφυγα, λίγο ακόμη και θα τους φώναζα ότι έχουμε μια ακόμη επιλογή. Την χοντρή, κοντή κόρη του χασάπη. Ας το κάνουμε αλλά σε αντίθεση με τον Σήφη, εμείς δεν θα έχουμε εξασφαλισμένο ούτε το κρέας της ημέρας.
protagon.gr