Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

To τέλος των καλών τρόπων


του Κώστα Γιαννακίδη
Δεν πιστεύω ότι στα ναυάγια επιβιώνουν οι καλοί τρόποι. Κάτι έχω διαβάσει για ορισμένους επιβάτες του «Τιτανικού», αλλά, ως πληροφορία, για να έχει διατρέξει την ιστορία επί δεκαετίες, μάλλον θα αποτελεί την εξαίρεση. Σε ένα ναυάγιο είσαι ικανός να βουτήξεις τα πνευμόνια του άλλου για να τα κάνεις σωσίβιο. Πιθανότατα την ώρα του πανικού να χάνεις κάθε αναστολή στέλνοντας στο βυθό γυναικόπαιδα προκειμένου να σώσεις το δικό σου τομάρι. Οταν αρχίζει να λειτουργεί το ένστικτο η ευγένεια είναι η πρώτη που πεθαίνει και περιμένει την ελπίδα στον άλλο κόσμο.
Οπως κάθε χρόνο, λοιπόν, έτσι και τώρα, αρχίζει η συζήτηση για το δικαίωμα στη διεκδίκηση, για τις συνταγματικές ελευθερίες που παραβιάζονται, για την ελευθερία που τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου-δεν θυμάμαι πως ακριβώς το λένε αυτό. Ομοίως τώρα συζητούμε για άλλη μια φορά για το δικαίωμα των αγροτών να κλείνουν την εθνική οδό προβάλλοντας τις διεκδικήσεις τους-δεν έχει σημασία αν είναι δίκαιες ή άδικες, ας δεχθούμε ότι όλες οι διεκδικήσεις είναι δίκαιες. Περίπου το ίδιο ισχύει και για το δικαίωμα των διαδηλωτών να παραλύουν το κέντρο της πρωτεύουσας. Είναι ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Ομως είναι και εξοργιστικό να συνεχίζονται δεκαετίες μετά τη χούντα. Ως κοινωνία θα έπρεπε να βρούμε μία κοινή λύση. Μόνο που τώρα είναι η χειρότερη στιγμή για να το συζητήσεις. Διότι βρισκόμαστε στις δραματικές στιγμές του ναυαγίου, εκεί όπου το ένστικτο της αυτοσυντήρησης υπερισχύει των καλών τρόπων.

Κοιτάξτε γύρω σας. Δείτε σε τι κατάσταση είναι η χώρα; Ποιος, λοιπόν, θα σκεφθεί το συλλογικό συμφέρον, τα ατομικά δικαιώματα και τα υπόλοιπα κομψά; Τώρα πέφτει το ξύλο και το μαλλιοτράβηγμα γύρω από τις βάρκες. Αλλοι προσπαθούν να σωθούν, άλλοι να κάνουν πλιάτσικο. Και σίγουρα κανένας δεν πιστεύει ότι κάποτε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε. Είτε συμφωνούμε, λοιπόν, είτε διαφωνούμε με το κλείσιμο των δρόμων (προσωπικά διαφωνώ), δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να το συζητήσουμε και να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Η κοινωνία μάλλον δεν ακούει.
protagon.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου